Στοιχεία υποβολής περίληψης: 104 / Mar 2, 2025 @ 3:44 PM
Παρουσίαση: Προφορική
Πεδίο: Σακχαρώδης Διαβήτης
Τίτλος: ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΟΜΟΙΟΣΤΑΣΗΣ ΣΙΔΗΡΟΥ, ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΟ ΠΡΟΦΙΛ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΟΜΕΤΡΙΚΑ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2 ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΑΓΩΓΗ
Κείμενο:
Σκοπός: Η διερεύνηση των παραγόντων της ομοιόστασης σιδήρου, αιματολογικών δεικτών και του δείκτη μάζα σώματος ασθενών με ΣΔ2 σε σχέση με το θεραπευτικό τους σχήμα.
Υλικό: Συγκρίθηκαν μεταξύ τους 200 ασθενείς με ΣΔ2: 100 με θεραπεία μετφορμίνης(ΑΘΜ) και 100 με ανάλογα GLP1(ΑΘGLP) και 200 Μάρτυρες: 100 υγιείς(M) και 100 προ-διαβητικού σταδίου (MΠΔ). Μετρήθηκαν βιοχημικοί και αιματολογικοί δείκτες, δείκτες της ομοιόστασης του σιδήρου: Σίδηρος(Fe), φερριτίνη(Φερ), εψιδίνη(Εψ), τρανσφερίνη, κορεσμός τρανσφερίνης(TSAT), Ολική Σιδηροδεσμευτική Ικανότητα(TIBC).
Αποτελέσματα: Οι ΑΘΜ & ΑΘGLP σε σχέση με τους μη διαβητικούς, έχουν σημαντικά αυξημένους τους εξής δείκτες (p=<0.001): ΔΜΣ, HbA1c, Γλυκόζη νηστείας (ΓΝ) και CRP, χωρίς σημαντικές διαφορές σε αυτούς μεταξύ τους. Επιπλέον, οι ΑΘΜ & ΑΘGLP έχουν σημαντικά μειωμένο Fe, TSAT και εψιδίνη (p≤0.001) και σημαντικά αυξημένη τρανσφερίνη (p≤0.0001), συγκριτικά με τις ομάδες ελέγχου. Σε σύγκριση με τις άλλες ομάδες: α)Οι ΑΘΜ παρουσίασαν υψηλότερο αριθμό και όγκο αιμοπεταλίων(PLT) και αρνητική συσχέτιση της φερριτίνης τους με την ΤΙΒC (r=-0.384,p=0.003), β)Οι ΑΘGLP είχαν υψηλότερο αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων(WBC), (p≤0.001), θετική συσχέτιση των αιμοπεταλίων με την TIBC και την τρανσφερίνη (r=0.367 και r=0.33 p≤0.001) και αρνητική συσχέτιση της εψιδίνης με την κρεατινίνη και την άμεση χολερυθρίνη (r=-0.415 και r=-0.425,p≤0.001). Οι διαβητικοί με διαταραγμένη ΓΝ(100-130mg/dL) σε σύγκριση αυτούς με φυσιολογική ΓΝ(≤100mg/dL), είχαν υψηλότερη TIBC (p=0.026), τρανσφερίνη (p=0.021), λόγο τρανσφερίνης/φερριτίνης (p=0.05), αιμοπετάλια (p=0.026). Μόνο οι ΑΘΜ με ΗbA1c>7% εμφάνισαν υψηλότερο ΔΜΣ, και αυτοί με HbA1c 6.5%-6.9% είχαν σημαντικά αυξημένα τριγλυκερίδια (p=0.030). Στους μάρτυρες , ο λόγος εψιδίνης/φερριτίνης συσχετίστηκε (p≤0.001) αρνητικά με τη ΓΝ (r=-0.427) και την HbA1C% (r=-0.560). Οι διαβητικοί δεν παρουσίασαν σημαντικές διαφοροποιήσεις σε σχέση με τα επίπεδα παχυσαρκίας.
Συμπεράσματα: Οι ΑΘΜ και ΑΘGLP εμφανίζουν διαταραχές στην ομοιόσταση του σιδήρου και ήπια φλεγμονώδη κατάσταση, ωστόσο οι ΑΘΜ παρουσιάζουν διαταραγμένη ισορροπία φερριτίνης/TIBC, ενώ οι πιο επιβαρυμένοι ΑΘGLP, παρουσιάζουν διαταραχές στην ισορροπία της εψιδίνης και των αιμοπεταλίων, γεγονός που τους θέτει σε υψηλότερο καρδιαγγειακό κίνδυνο.
Σημειώσεις: