Στοιχεία υποβολής περίληψης: 149 / Mar 16, 2025 @ 11:30 PM
Παρουσίαση: Προφορική
Πεδίο: Αναπαραγωγή
Τίτλος: Σεξουαλική δυσλειτουργία σε νεαρές υγιείς γυναίκες με λανθάνουσα υπερανδρογοναιμία: Προσδιορισμός αγγειακής κλειτοριδικής αντίστασης, ταχύτητας σφυγμικού κύματος και μελέτη μεταβολικού προφίλ μέσω φασματοσκοπίας πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού
Κείμενο:
Σκοπός: Η γυναικεία σεξουαλική δυσλειτουργία αποτελεί ζήτημα δημόσιας υγείας, δεδομένου ότι επηρεάζει το 41% των προεμμηνοπαυσιακών γυναικών παγκοσμίως. Η σύνδεση μεταξύ ανδρογόνων και γυναικείας σεξουαλικής λειτουργίας δεν έχει αποσαφηνιστεί πλήρως, καθώς η βιβλιογραφία παρουσιάζει αντικρουόμενα αποτελέσματα. Χαμηλά επίπεδα ανδρογόνων, συνδέονται σαφέστερα με εξασθενημένη σεξουαλική λειτουργία. Ωστόσο, λίγα είναι γνωστά για τις επιπτώσεις των υψηλών επιπέδων ανδρογόνων, με εξαίρεση περιπτώσεις όπως η συγγενής υπερπλασία των επινεφριδίων (CAH), όπου ο υπερανδρογονισμός συνδέεται με μειωμένη σεξουαλική λειτουργία. Οι μελέτες σε γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS) εμφανίζουν αντικρουόμενα ευρήματα, αν και μετα-ανάλυση υποδεικνύει χαμηλότερη σεξουαλική λειτουργία. Σκοπός της μελέτης είναι η διερεύνηση των παραγόντων που σχετίζονται με σεξουαλική δυσλειτουργία σε νεαρές υγιείς γυναίκες με λανθάνουσα υπερανδρογοναιμία.
Υλικό/Μέθοδοι: Στην μελέτη συμμετείχαν 45 γυναίκες σεξουαλικά ενεργές, χωρίς χρόνια νοσήματα ή ψυχιατρικό ιστορικό, οι οποίες δεν βρίσκονταν υπό αγωγή με ορμονικά σκευάσματα. Έγινε ορμονικός προσδιορισμός στην πρώτη φάση του κύκλου και υπολογισμός του δείκτη αντίστασης στην ινσουλίνη HOMA-IR. Οι γυναίκες απάντησαν στα ερωτηματολόγια: Female Sexual Function Index (FSFI), Defense Style Questionnaire (DSQ) και Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS). Στην συνέχεια πραγματοποιήθηκε αιμοδυναμική μελέτη των κυματομορφών Doppler της κλειτοριδικής αρτηρίας και προσδιορισμός της αγγειακής κλειτοριδικής αντίστασης και μέτρηση της ταχύτητας σφυγμικού κύματος (pulse wave velocity-PWV), η οποία αποτελεί μέθοδο εκτίμησης της αρτηριακής σκληρίας. Στην συνέχεια, πραγματοποιήθηκε ανάλυση μεταβολιτών σε δείγμα ούρων μέσω φασματοσκοπίας NMR. Στα πλαίσια πολυμεταβλητής στατιστικής ανάλυσης μέσω λογισμικού ΜetaboAnalyst ακολούθησε η επιβλεπόμενη ανάλυση μερικών ελαχίστων τετραγώνων (PLS-DA) και τα VIP scores > 1.2 θεωρήθηκαν σημαντικά. Επιπλέον, πραγματοποιήθηκε και μονομεταβλητή στατιστική ανάλυση σε λογισμικό R, με επίπεδο σημαντικότητας p-value> 0.05.
Αποτελέσματα: Στο 35.6% του δείγματος διαπιστώθηκε υπερανδρογοναιμία (16/45). Οι γυναίκες με υπερανδρογοναιμία σημείωσαν στατιστικά σημαντικά αυξημένα επίπεδα DHEAS (p=0.000, LH (p=0.014), PRL (p=0.018) και αυξημένο δείκτη αντίστασης της κλειτοριδικής αρτηρίας-PI (p=0.034), ενώ παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικά χαμηλά επίπεδα σεξουαλικής ικανοποίησης (p=0.017) και χαμηλά επίπεδα καθηκοντο-προσανατολισμού (Task Orientation), όπως προκύπτει από την μελέτη των αμυντικών μηχανισμών. Οι υπερανδρογοναιμικές γυναίκες δεν είχαν διαφορά στην ψυχοπαθολογία (άγχος/κατάθλιψη), στο BMI (μέση τιμή 21,73kg/m2) και στον δείκτη HOMA-IR συγκριτικά με τις νορμοανδρογοναιμικές, με τον HOMA-IR να είναι εντός φυσιολογικών ορίων. Σε μελέτη γραμμικής παλινδρόμησης, τα επίπεδα σεξουαλικής ικανοποίησης σχετίστηκαν με τα επίπεδα υπερανδρογοναιμίας (Adjusted R square=0.066, p=0.048), με αρνητική συσχέτιση (Spearman rho correlation coefficient -0.367, p=0.013). Όσον αφορά στις υπόλοιπες μεταβλητές του FSFI, οι τομείς της διέγερσης, της κολπικής εφύγρανσης, του οργασμού και ο συνολικός δείκτης σεξουαλικής απόκρισης σχετίστηκαν στο συγκεκριμένο δείγμα μόνο με τις παραμέτρους των αμυντικών μηχανισμών (Spearman correlation coefficient). Από την βιβλιογραφία προκύπτει ότι αυξημένες τιμές PI σχετίζονται με σεξουαλική δυσλειτουργία λόγω μειωμένης αιματικής ροής στον κλειτοριδικό ιστό και σχετίζονται με την ινσουλινοαντίσταση. Συνεπώς, δεδομένης της υπερανδρογοναιμίας και της αιτιολογικής σχέσης της με την ινσουλινοαντίσταση, προχωρήσαμε στην μεταβολομική ανάλυση ούρων μέσω NMR στις γυναίκες με υπερανδρογοναιμία, η οποία ανέδειξε τροποποίηση σε μεταβολικά μονοπάτια τα οποία σχετίζονται με ινσουλινοαντίσταση.
Συμπεράσματα: Η σεξουαλική δυσλειτουργία σε προεμμηνοπαυσιακές υγιείς γυναίκες ενδεχομένως οφείλεται σε λανθάνουσα υπερανδρογοναιμία. Οι γυναίκες αυτές χρήζουν περαιτέρω διερευνησης λόγω ενδεχόμενης ινσουλινοαντίστασης. Η σεξουαλική δυσλειτουργία σε νεαρές γυναίκες μπορεί να αποτελεί έναν πρώιμο δείκτη μεταβολικής δυσλειτουργίας και ινσουλινοαντίστασης.
Σημειώσεις: