Στοιχεία υποβολής περίληψης: 158 / Mar 17, 2025 @ 11:09 AM
Παρουσίαση: Προφορική ή Αναρτημένη
Πεδίο: Σακχαρώδης Διαβήτης
Τίτλος: Γονιδιακή διερεύνηση Μονογονιδιακού ΣΔ σε 580 ασθενείς: Σημασία της αναζήτησης γονιδίων εμπλεκόμενων στις συνδρομικές μορφές ακόμη και επί απουσίας κλινικού φαινοτύπου.
Κείμενο:
Εισαγωγή-Σκοπός: O Μονογονιδιακός Σακχαρώδης Διαβήτης (ΜΣΔ) αποτελεί ένα κλινικά και γενετικά ετερογενή τύπο ΣΔ και διακρίνεται σε ΣΔ τύπου MODY, Νεογνικό και σε Συνδρομικές μορφές. Σκοπός της μελέτης, είναι η παρουσίαση της γενετικής ανάλυσης ασθενών με κλινική υποψία ΜΣΔ, πέραν της νεογνικής ηλικίας, μέσω της μεθοδολογίας NGS με διευρυμένη ομάδα γονιδίων (tNGS).
Ασθενείς και Μέθοδοι: Σε γενετικό έλεγχο υποβλήθηκαν 580 ασθενείς μέσω targeted Next Generation Sequencing για τα γονίδια: GCK, HNF1A, HNF4A, HNF1B, INS, ABCC8, KCNJ11, NEUROD1, PDX1, ενώ 428/580 ελέγχθηκαν και για τα γονίδια INSR, WFS1 και CEL. Σε αλληλούχηση κατά Sanger υποβλήθηκαν 2 ασθενείς για την ανεύρεση της μιτοχονδριακής παραλλαγής MT-TL1 m.3243A>G.
Αποτελέσματα: Η πλειοψηφία των ασθενών έφερε παραλλαγές σε γονίδια συχνών υπότυπων MODY: GCK (67/580) και HNF1A (39/580) ενώ ακολουθούσαν το ABCC8 (18/580), HNF4A (8/580) και HNF1B (8/580). Αναγνωρίστηκαν 9/580 ασθενείς με παραλλαγές σε σπάνια γονίδια MODY, KCNJ11(n=5) και INS (n=4). Παραλλαγές σε γονίδια υπεύθυνα για συνδρομικές μορφές έφεραν 19/430 ασθενείς: WFS1 (n=12), INSR (n=3), CEL (n=3), MT-TL1 m.3243A>G (n=1), με την πλειοψηφία να εμφανίζει μόνο ΣΔ (Πίνακας 1).
Πίνακας 1. Ασθενείς με παραλλαγές σε γονίδια συνδρομικών μορφών
Γονίδιo Ασθενείς Έξωπαγκρεατικά / Συνδρομικά χαρακτηριστικά
CEL 3 ετεροζυγώτες Παγκρεατική εξωκρινής δυσλειτουργία (1/3)
INSR 2 ετεροζυγώτες Υπερινσουλιναιμία (1/2), Υπερτριγλυκεριδαιμία (1/2)
1 σύνθετος ετεροζυγώτης Υπερινσουλιναιμία + Μελανίζουσα ακάνθωση+πολυκυστικές ωοθήκες
WFS1 9 ετεροζυγώτες Οικογενειακό ιστορικό απώλειας όρασης (1/9)
2 σύνθετοι ετεροζυγώτες Αμφοτερόπλευρος πυρηνικός καταρράκτης (1/2)
1 ομοζυγώτης Οπτική ατροφία + κώφωση
MT-TL1(m.3243A>G) 1 με ετεροπλασμία Απώλεια ακοής + μυοπάθεια
Συμπεράσματα: Στην μελέτη μας, το 24% αφορούσε συχνούς υπότυπους MODY, το 1,5% σπάνιους υπότυπους ενώ παραλλαγές γονιδίων υπεύθυνων για συνδρομικές μορφές ΣΔ ανιχνεύθηκαν σε ποσοστό 4,4%. Η γενετική ανάλυση με την μεθοδολογία tNGS σε ασθενείς με ΜΣΔ, ακόμη και σε περιπτώσεις απουσίας φαινοτύπου συμβατού με συνδρομικές μορφές, δίνει την δυνατότητα έγκαιρης διάγνωσης πιθανών συννοσηροτήτων, πρόγνωσης της νόσου και γενετικής συμβουλευτικής.
Σημειώσεις: