Στοιχεία υποβολής περίληψης: 175 / Mar 17, 2025 @ 7:21 PM
Παρουσίαση: Προφορική ή Αναρτημένη
Πεδίο: Θυρεοειδής
Τίτλος: TSH-εκκριτικό μακροαδένωμα της υπόφυσης: παρουσίαση περιστατικού και θεραπευτικής προσέγγισης
Κείμενο:
Εισαγωγή: Τα TSHώματα είναι σπάνιοι όγκοι της υπόφυσης, αντιπροσωπεύοντας το 0,5%-3% των αδενωμάτων αυτής, με εκτιμώμενη επίπτωση 1 περιστατικό ανά εκατομμύριο. Η διάγνωσή τους και η θεραπευτική τους αντιμετώπιση παρουσιάζουν σημαντικές δυσκολίες.
Παρουσίαση Περιστατικού: Γυναίκα 51 ετών με υποθυρεοειδισμό σε αγωγή με λεβοθυροξίνη (LT4), παρουσίασε κατά τον προεγχειρητικό έλεγχο γυναικολογικού χειρουργείου, αυξημένα επίπεδα θυρεοειδοτρόπου ορμόνης (TSH) και ελεύθερης θυροξίνης (FT4). Έγινε διακοπή της LT4 για έξι εβδομάδες, και η ασθενής εμφάνισε κλινικό και βιοχημικό υπερθυρεοειδισμό με TSH: 8,3 (0,27-4,20) mU/L, FT4: 5,3 (0,93-1,70) ng/dL, ελεύθερη τριιωδοθυρονίνη (FT3): 11,2 (2,0-4,4) pg/mL και SHBG >19 μg/mL (ανώτατο φυσιολογικό όριο 10,5), χωρίς άλλα παθολογικά ευρήματα από τον υπόλοιπο εργαστηριακό έλεγχο. Από το λοιπό ατομικό αναμνηστικό της ασθενούς αναφέρεται πνευμονική εμβολή και αρτηριακή υπέρταση, ενώ το οικογενειακό της ιστορικό ήταν αρνητικό για θυρεοειδοπάθεια. Ο υπέρηχος θυρεοειδούς απέβη αρνητικός για την ύπαρξη βρογχοκήλης. Ακολούθησε δυναμική δοκιμασία διέγερσης με εκλυτική ορμόνη της θυρεοτροπίνης (TRH) (200 μg TRH ενδοφλεβίως με μέτρηση TSH σε 0, 20, 30 και 60 λεπτά) με αμβλυμένη απάντηση (αρχική TSH 12,9 mU/L, μέγιστη TSH 17,9 mU/L) και η κατασταλτική δοκιμασία με συνθετική τριιωδοθυρονίνη, (100 μg λιοθυρονίνης ημερησίως επί 10 ημέρες) δεν κατέστειλε την TSH (8,4 mU/L) και τα επίπεδα SHBG. Η απάντηση στα τεστ και το αποτέλεσμα της μαγνητικής τομογραφίας υπόφυσης, υπερεφιππιακό μακροαδένωμα διαστάσεων 17×11×10 χιλιοστών, θέσαν την υποψία TSHώματος. Χορηγήθηκε οκτρεοτίδη LAR 20 mg/28 ημέρες, με επακόλουθη ομαλοποίηση TSH και FT4 (2,4 mU/L, 1,3 pmol/L), επιβεβαιώνοντας τη διάγνωση του TSH-εκκριτικού υποφυσιακού αδενώματος.
Συμπέρασμα: Τα TSH-εκκριτικά αδενώματα διαγιγνώσκονται είτε στα πλαίσια αυξημένων τιμών θυρεοειδικών ορμονών χωρίς συνοδό καταστολή της TSH είτε ως τυχαία απεικονιστικά ευρήματα. Η διάγνωση τους βασίζεται σε βιοχημικές και δυναμικές ενδοκρινολογικές δοκιμασίες, καθώς και σε μαγνητική τομογραφία υπόφυσης. Αν και η διασφηνοειδική εκτομή αποτελεί τη θεραπεία εκλογής, η φαρμακευτική θεραπεία με ανάλογα σωματοστατίνης μπορεί να είναι κατάλληλη σε επιλεγμένες περιπτώσεις.
Σημειώσεις: