Στοιχεία υποβολής περίληψης: 65 / Feb 17, 2025 @ 1:10 PM
Παρουσίαση: Προφορική
Πεδίο: Θυρεοειδής
Τίτλος: Συγκριτική Ανάλυση των τεχνικών της Ελαστογραφίας Παραμόρφωσης και των Ελαστικών Κυμάτων Διάτμησης στη Διαφορική Διάγνωση των Όζων του Θυρεοειδούς
Κείμενο:
Εισαγωγή. Η υπερηχογραφία εμφανίζει περιορισμένη διακριτική ικανότητα μεταξύ καλοήθων και κακοήθων όζων. Η ελαστογραφία παραμόρφωσης (RTE) προσφέρει υψηλή ευαισθησία και ειδικότητα, αλλά εξαρτάται σημαντικά από τον εξεταστή. Αντίθετα, η ελαστογραφία διάτμησης (SWE) επιτρέπει ποσοτικές μετρήσεις. Ο στόχος της μελέτης είναι η σύγκριση της διαγνωστικής ακρίβειας δύο υπερηχογραφικών τεχνικών ελαστογραφίας (RTE και SWE) στη διαφοροποίηση καλοήθων και κακοήθων θυρεοειδικών όζων, με την κυτταρολογική ή ιστολογική ανάλυση ως δοκιμασία αναφοράς.
Υλικό και Μέθοδοι. Ασθενείς με όζους θυρεοειδούς (n=280) υποβλήθηκαν σε υπερηχογραφικό έλεγχο και ταξινομήθηκαν με βάση τα χαρακτηριστικά τους κατά το σύστημα ACR-TIRADS. Σε όσους υπήρξε ένδειξη (n=88), υποβλήθηκαν σε περαιτέρω έλεγχο με διαγνωστική παρακέντηση (FNA). Όλοι εξετάσθηκαν με τις δύο τεχνικές ελαστογραφίας (RTE και SWE) και υπολογίσθηκε ο λόγος Ε2/Ε1 μεταξύ της σκληρότητας του εγγύς άκρου του στερνοκλειδομαστοειδούς μυός (Ε2) και της περιοχής ενδιαφέροντος (όζος, Ε1).
Αποτελέσματα. Καθώς οι τιμές του λόγου Ε2/Ε1 δεν ακολούθησαν την κανονική κατανομή, χρησιμοποιήθηκε ο μη παραμετρικός συντελεστής συσχέτισης Spearman, αποκαλύπτοντας ισχυρή συσχέτιση μεταξύ των δύο τεχνικών (r=0,363, p<0,001). Σε ασθενείς με ένδειξη για FNA, πραγματοποιήθηκε μονοπαραγοντική ανάλυση παλινδρόμησης για τη διερεύνηση της προγνωστικής αξίας κάθε τεχνικής στην ανίχνευση κακοήθειας του θυρεοειδή. Η σύγκριση των ROC καμπυλών δεν έδειξε σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο τεχνικών (0,017, 95% CI 0,039–0,072, p=0,552). Επιπρόσθετα, η πολυπαραγοντική λογιστική παλινδρόμηση έδειξε ότι το μοντέλο που συνδυάζει τις δύο τεχνικές είχε AUC 0,906 (95% CI 0,825–0,958, ευαισθησία 80%, ειδικότητα 98%), χωρίς σημαντική υπεροχή έναντι των μεμονωμένων μεθόδων.
Συμπεράσματα. Η συνδυασμένη ευαισθησία και ειδικότητα της RTE ήταν 80% και 93%, αντίστοιχα, σημαντικά υψηλότερες από εκείνες της συμβατικής υπερηχογραφίας. Αντίστοιχα, η SWE εμφάνισε παρόμοια ευαισθησία (80%) και ελαφρά αυξημένη ειδικότητα (96%). Η διαγνωστική απόδοση των δύο τεχνικών ως προς τον εντοπισμό κακοήθειας ήταν συγκρίσιμη, πιθανώς επειδή όλοι οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε FNA βάσει του συστήματος ACR-TIRADS.
Σημειώσεις: