Στοιχεία υποβολής περίληψης: 165 / Mar 17, 2025 @ 4:30 PM
Παρουσίαση: Προφορική
Πεδίο: Νευροενδοκρινολογία
Τίτλος: Έκβαση ασθενών με υποφυσιακή αποπληξία μετά από χειρουργική ή συντηρητική αντιμετώπιση
Κείμενο:
Σκοπός: Η υποφυσιακή αποπληξία αποτελεί σπάνιο κλινικό σύνδρομο που οφείλεται σε οξεία αιμορραγία ή/και έμφρακτο του αδένα της υπόφυσης και εμφανίζεται συνήθως σε προϋπάρχον υποφυσιακό αδένωμα. Η αντιμετώπιση μπορεί να είναι χειρουργική ή συντηρητική, χωρίς όμως ακόμα να υπάρχουν τεκμηριωμένες οδηγίες. Σκοπός της μελέτης ήταν η σύγκριση της έκβασης ασθενών με υποφυσιακή αποπληξία που αντιμετωπίστηκαν χειρουργικά (πρώτη εβδομάδα έως και τρείς μήνες από την έναρξη των συμπτωμάτων) ή συντηρητικά.
Μέθοδοι: Aναδρομική μελέτη ασθενών που νοσηλεύτηκαν και παρακολουθούνται στο Τμήμα μας τα τελευταία 10 χρόνια, λόγω υποφυσιακής αποπληξίας.
Αποτελέσματα: Mελετήθηκαν 41 ασθενείς (13Γ/28Α) με διάρκεια παρακολούθησης 56 μήνες (6-168 μήνες). Η μέση ηλικία εμφάνισης της υποφυσιακής αποπληξίας ήταν τα 57.5 έτη. Η αποπληξία παρουσιάστηκε σε έδαφος γνωστού υποφυσιακού αδενώματος μόνο σε 2 ασθενείς και η πλειοψηφία των αδενωμάτων ήταν μη λειτουργικά 33/41 (80.5%). Προδιαθεσικοί παράγοντες υπήρχαν σε 30/41 (73.1%) ασθενείς. Η έντονη κεφαλαλγία οξείας έναρξης ήταν το συχνότερο σύμπτωμα 34/41 (82.9%), ακολουθούμενη από τις διαταραχές όρασης 15/41 (36,5%) και την οφθαλμοπληγία 17/41 (41%). Κατά τη διάγνωση οι 30/41 (75.6%) ασθενείς εμφάνιζαν μερική ή ολική ανεπάρκεια του προσθίου λοβού της υπόφυσης (ΠΛΥ).
Συνολικά 30/41 (73,1%) ασθενείς υποβλήθηκαν σε διασφηνοειδική αδενωματεκτομή, λόγω ελλείματος των οπτικών πεδίων, οφθαλμοπληγίας ή επιθετικού/διηθητικού χαρακτήρα του όγκου, εκ των οποίων οι 20/30 χειρουργήθηκαν στο χρονικό διάστημα από την πρώτη εβδομάδα έως το πρώτο 3μηνο από την έναρξη των συμπτωμάτων. Οι υπόλοιποι 10/30 χειρουργήθηκαν σε δεύτερο χρόνο ως επί αδενώματος ή επιδείνωσης. Από τους 13 ασθενείς με ελλείματα των οπτικών πεδίων που χειρουργήθηκαν, παρουσιάστηκε βελτίωση μετεγχειρητικά στους 12 (92%) με 8 από αυτούς να εμφανίζουν πλήρη αποκατάσταση των οπτικών πεδίων. Σε 2 ασθενείς που δεν χειρουργήθηκαν, τα οπτικά πεδία εμφάνισαν βελτίωση. Η ανεπάρκεια του ΠΛΥ μερική ή ολική παρέμεινε σε 19/20 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε αδενωματεκτομή και σε 10/11 που αντιμετωπίστηκαν συντηρητικά το πρώτο 3μηνο.
Συμπέρασμα: Στους ασθενείς με υποφυσιακή αποπληξία η χειρουργική αντιμετώπιση δεν φαίνεται να υπερτερεί της συντηρητικής. Μέχρι να υπάρξουν τεκμηριωμένες οδηγίες βάσει προοπτικών μελετών, κρίνεται σκόπιμη η προσαρμοσμένη για κάθε ασθενή προσέγγιση.
Σημειώσεις: