Στοιχεία υποβολής περίληψης: 39 / Feb 9, 2025 @ 1:20 PM
Παρουσίαση: Προφορική
Πεδίο: Οστά
Τίτλος: Αρχικά Αποτελέσματα της Πανελλήνιας Καταγραφής του Υποπαραθυρεοειδισμού (The OPA study – The Greek National Registry of HypOPArathyroidism): Νοσηρότητα, Αποτελεσματικότητα της Θεραπείας και Ελλείμματα Φροντίδας.
Κείμενο:
Εισαγωγή
Παρά την πρόοδο στην θεραπεία του υποπαραθυρεοειδισμού, σημαντικός αριθμός ασθενών παραμένει πλημμελώς φροντισμένος. Οι επιπλοκές της νόσου ελαττώνουν την ποιότητα και το προσδόκιμο ζωής των ασθενών αλλά οι θεραπείες με ανάλογα παραθορμόνης γεννούν ελπίδες για ελάττωση/αναστροφή τους. Η παρούσα μελέτη αποσκοπεί να καταγράψει τις στρατηγικές που ακολουθούνται στην χώρα μας και να αναδείξει τα ελλείμματα φροντίδας των πασχόντων.
Μέθοδοι
Μελετήσαμε τον Ιανουάριο-2025 περιστατικά ασθενών που παρακολουθούνται σε οκτώ ιατρεία του Ελληνικού Δικτύου Ενδοκρινολόγων σε όλη την Ελλάδα, και καταγράψαμε την αιτία και την διάρκεια της νόσου, το φύλο, ανθρωπομετρικούς δείκτες, τις θεραπείες που χρησιμοποιήθηκαν, τα μακροχρόνια αποτελέσματα στο ασβέστιο ορού και ούρων, αλλά και τις επιπλοκές της νόσου (νεφρικές, καρδιαγγειακές, άλλες).
Αποτελέσματα
Καταγράψαμε 167 ασθενείς: 146 γυναίκες (87.4%), n= 157 (93.5%) με μετεγχειρητική αιτιολογία, n=7 (4.2%) αυτοάνοσης αρχής, n=3 (1.8%) αγνώστου αιτιολογίας. Η μέση ηλικία διάγνωσης ήταν 46.7±12.8, και η διάρκεια παρακολούθησης 10.2±7.1 έτη. Το αρχικό ασβέστιο ήταν 7.7±0.9mg/dl (n=31, Ca <7mg/dl) και η PTH 13.1±12.0pg/ml. Η μέση κάθαρση κρεατινίνης (MDRD) ελαττώθηκε από 99.3±22.7 σε 87.7±26.9ml/min/1.73m2 (p<0.05). Επιπλοκές διαγνώσθηκαν σε n=68 (40.7%) ασθενείς: νεφρολιθίαση n=26 (15.6 %), νεφρασβέστωση n= 9 (5.4%), αρρυθμίες n= 16(9.5%), καρδιαγγειακά συμβάματα n=11 (6.6%), οστεοπόρωση n=13 (7.8%), οστεοπενία n=24 (14.4%), καταρράκτης n=4/45 (8.9%). Οι επιπλοκές ήταν πιο συχνές σε ασθενείς με μεγαλύτερη διάρκεια νόσου. Θεραπεία με ανάλογα παραθορμόνης είχε δοθεί σε n=22 (13.2%) ασθενείς με επιπλοκές μετά το 2019. Δεν είχε πραγματοποιηθεί ποτέ υπέρηχος νεφρών σε n=39 (23.4%) και μέτρηση ασβεστίου ούρων 24ώρου σε n=55 (32.9%) ασθενείς.
Συμπεράσματα
Οι επιπλοκές του υποπαραθυρεοειδισμού αυξάνουν με τα χρόνια, αλλά η παρακολούθηση των ασθενών υπολείπεται σημαντικά σε προληπτικά μέτρα. Η παρούσα μελέτη αποτελεί την αρχή μιας μεγάλης εθνικής προσπάθειας καταγραφής της νόσου, ώστε να κατανοήσουμε τα ελλείμματα της φροντίδας και να αναγνωρίσουμε τους ασθενείς που θα ωφεληθούν από τις σύγχρονες θεραπείες.
Σημειώσεις: Ουδέν