Στοιχεία υποβολής περίληψης: 102 / Feb 28, 2025 @ 7:22 PM
Παρουσίαση: Προφορική ή Αναρτημένη
Πεδίο: Ορμόνες-Νεοπλασία
Τίτλος: Φλοιοεπινεφριδιακή ανεπάρκεια σε ασθενή με μεταστατικό νεφροκυτταρικό Ca υπό ανοσοθεραπεία: Παρουσίαση Περιστατικού
Κείμενο:
Εισαγωγή.Οι αναστολείς σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού συστήματος (ICIs) αποτελούν μια επανάσταση στην θεραπεία των ασθενών με νεοπλασίες με επιθετική βιολογική συμπεριφορά, βελτιώνοντας την επιβίωση και την ποιότητα ζωής. Παρόλα αυτά, οι ενδοκρινοπάθειες που σχετίζονται με την χρήση των ICIs είναι αρκετά συχνές, μη αναστρέψιμες και μπορεί να έχουν δυσμενή επίδραση στους ασθενείς, ιδίως εάν είναι σοβαρές. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η περιγραφή ενός περιστατικού φλοιοεπινεφριδιακής ανεπάρκειας που λάμβανε θεραπεία με ICIs.
Περίπτωση. Πρόκειται για έναν 56χρονο άνδρα ο οποίος προσήλθε στο ΤΕΠ λόγω εμπυρέτου έως 39ο C από 2ημέρου με συνοδά δυσουρικά συμπτώματα, ναυτία, εμέτους και γενικευμένη αδυναμία. Κατά την κλινική εκτίμηση ήταν αιμοδυναμικά ασταθής είχε αύξηση μυοκαρδιακών ενζύμων χωρίς ΗΚΓ διαταραχές. Tέθηκε σε ινότροπα, εμπειρική ενδοφλέβια αντιβίωση και εισήχθη στην Στεφανιαία Μονάδα για παρακολούθηση. Από το ιστορικό αναφέρθηκε ότι ο ασθενής έπασχε από νεφροκυτταρικό καρκίνωμα με διήθηση παγκρέατος, σπληνός, αριστερού επινεφριδίου και αριστερού ημιδιαφράγματος και λάμβανε συνδυασμό αναστολέα τυροσινικής κινάσης και ανοσοθεραπεία (axitinib και pemrolizumab) από 3μήνου. Κατόπιν περαιτέρω ελέγχου διαπιστώθηκαν χαμηλά επίπεδα πρωινής κορτιζόλης (0,45 mcg/dl) και ο ασθενής τέθηκε σε υποκατάσταση με υδροκορτιζόνη σε δόσεις stress με ταχεία βελτίωση. Εξήλθε με υδροκορτιζόνη 20mg πρωί -10mg μεσημέρι. Ακολούθησε διακοπή του pemrolizumab από τον ογκολόγο. Σε επανέλεγχο ασθενής ανέφερε ορθοστατικά συμπτώματα και “salt craving”. Από τον ορμονολογικό έλεγχο διαπιστώθηκαν χαμηλά επίπεδα ACTH (4.5 pg/ml), αυξημένη δραστικότητα ρενίνης πλάσματος (7,67 ng/ml/h) και χαμηλή αλδοστερόνη (0.12 ng/ml), ενώ οι υπόλοιπες ορμόνες της πρόσθιας υπόφυσης ήταν φυσιολογικές. Αποφασίστηκε η προσθήκη φθοριοκορτιζόνης 100mcg ημερησίως με επακόλουθη κλινική βελτίωση.
Συμπέρασματα. Πιθανώς πρόκειται για μία «μικτού τύπου» φλοιοεπινεφριδιακή ανεπάρκεια στο πλαίσιο ανοσοθεραπέιας (Grade 4) και της διήθησης του αριστερού επινεφριδίου. Η περίπτωση αυτή αναδεικνύει την σημασία της κλινικής υπόνοιας κατά την διάγνωση των ενδοκρινοπαθειών σχετιζόμενων με ICIs, καθώς και την εξατομίκευση και διεπιστημονική προσέγγιση κατά την διαχείριση των ασθενών αυτών.
Σημειώσεις: