Στοιχεία υποβολής περίληψης: 109 / Mar 4, 2025 @ 12:13 PM
Παρουσίαση: Προφορική ή Αναρτημένη
Πεδίο: Επινεφρίδια
Τίτλος: ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ micro-RNAS ΩΣ ΒΙΟΔΕΙΚΤΩΝ ΥΓΡΗΣ ΒΙΟΨΙΑΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΟΓΚΟΥΣ ΕΠΙΝΕΦΡΙΔΙΩΝ
Κείμενο:
Εισαγωγή: Οι όγκοι των επινεφριδίων (Adrenal Tumours – ATs) περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα διαγνώσεων, που απαιτoυν πολλαπλά διαγνωστικά τεστ για την διαγνωστική τους διερεύνηση. Η υγρή βιοψία αποτελεί μια υποσχόμενη μη επεμβατική τεχνική για τη διάγνωση.Πρόσφατες μελέτες έχουν αναδείξει τη δυνητική χρησιμότητα των microRNAs ως κυκλοφορούντων βιοδεικτών, αλλά η κλινική τους σημασία δεν έχει ακόμα αποδειχτεί.
Σκοπός: Η παρούσα μελέτη στοχεύει να αξιολογήσει τη διαγνωστική ακρίβεια επιλεγμένων από τη βιβλιογραφία κυκλοφορούντων microRNAs (miR-483-5p, miR-210, miR-335) για τη διάκριση ασθενών με ATs.
Μέθοδοι: Συλλέχθηκαν δείγματα ορού από 90 συμμετέχοντες, συμπεριλαμβανομένων 75 ασθενών με ATs και 15 μαρτύρων. Οι ATs περιλάμβαναν 50 αδενώματα φλοιού επινεφριδίων (Adrenocortical Adenomas – ACA) και 25 καρκινώματα φλοιού επινεφριδίων (Adrenocortical Carcinomas – ACC). Στην υποομάδα ACC, ν=16 δείγματα ελήφθησαν προεγχειρητικά ή κατά την υποτροπή (ομάδα ενεργού ACC), ενώ τα υπόλοιπα ν=9 από ασθενείς χωρίς υποτροπή μετά από μακροχρόνια παρακολούθηση (ομάδα ACC ελεύθερης νόσου). Η μέθοδος αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (qRT-PCR) χρησιμοποιήθηκε για την ανάλυση της έκφρασης των micro-RNAs.
Αποτελέσματα: Τα κυκλοφορούντα επίπεδα των miR-483-5p και miR-210 ήταν σημαντικά αυξημένα στους ασθενείς με ενεργό ACC σε σύγκριση με τις περιπτώσεις ACA (p<0.001 και p=0.004, αντίστοιχα) και την ομάδα μαρτύρων (p=0.002 και p=0.003, αντίστοιχα). Ακόμη, τα επίπεδα του miR-483-5p ήταν υψηλότερα στην ομάδα ενεργού ACC σε σύγκριση με τους ασθενείς ACC ελεύθερους νόσου (p=0.01). Τα επίπεδα του miR-483-5p παρουσίασαν την υψηλότερη διαγνωστική ακρίβεια για τη διάκριση ενεργού ACC από ACA (AUC=0.869, 95%CI: 0.761–0.978, p<0.001), επιτυγχάνοντας ευαισθησία 81.3% και ειδικότητα 88%, και από ασθενείς ACC ελεύθερους νόσου (AUC=0.854, 95%CI: 0.672–1, p=0.004), με ευαισθησία 81.3% και ειδικότητα 89%. Αντίθετα, η διαγνωστική αξία του miR-335 δεν ήταν ικανοποιητική για τη διάκριση των ομάδων. Μια επιμέρους ανάλυση στις περιπτώσεις ACC ανέδειξε μία τάση προς υψηλότερα επίπεδα βιοδεικτών σε προεγχειρητικά δείγματα σε σύγκριση με τις περιπτώσεις υποτροπής, αν και οι παρατηρούμενες διαφορές δεν ήταν στατιστικά σημαντικές.
Συμπεράσματα: Η μελέτη μας αναδεικνύει την αξία των κυκλοφορούντων miR-483-5p και miR-210 ως μη επεμβατικών βιοδεικτών για τη διάκριση ενεργού ACC από ACA. Η απουσία έκφρασης miR-483-5p σε ασθενείς ACC ελεύθερους νόσου υποδηλώνει ότι ο βιοδείκτης μπορεί να είναι χρήσιμος ακόμα και για την παρακολούθηση της νόσου. Η έρευνα θα πρέπει να επικεντρωθεί στην ανάλυση διαδοχικών δειγμάτων ορού από ασθενείς με ACC, με σκοπό την κατανόηση της δυναμικής των microRNAs κατά την εξέλιξη της νόσου και την απόκριση στη θεραπεία.
Σημειώσεις: